Autor : Lirim Gashi
O, krerë të opozitës !
Nëse meritat e luftës i lidhni me emrat dhe mbiemrat tuaj personalë, atëherë pse nuk i lidhni me emrat dhe mbiemrat tuaj personalë edhe krimin e organizuar, korrupsionin, zhvatjen e buxhetit, doganave, donacioneve, tenderëve, thesarit, fondeve për investime, zhvillim dhe punësim, vrasjet politike, firmosjen e Zajednices, e kështu me radhë?
Pse i merrni për vete vetëm meritat e zbukuruara të luftës, ndërsa të gjitha abuzimet e shëmtuara gjatë kohës sa ishit në pushtet ua atribuoni qenieve jashtëtokësore?
Nëse meritat e luftës i trajtoni si pronë personale, atëherë pse dështimet e periudhës së pasluftës nuk i trajtoni si pronë personale ?
Nëse nga meritat e luftës i përjashtoni viktimat e luftës dhe çlirimtarët e vërtetë të vijave të para të frontit, si mund të prisni ndjenjë keqardhjeje dhe simpatie tani kur përballeni me një Gjykatë Speciale që vetë e keni votuar?
Dhe si mund të prisni simpati e përkrahje nga Albin Kurti, të cilin e akuzoni për ekzistimin e një Gjykate Speciale, të cilën vetë e keni votuar?
A nuk e shihni se edhe zogjtë e verbër nga 2000 metra lartësi po e nuhasin hipokrizinë, cinizmin, mashtrimin dhe trillimin tuaj?
Me cilat argumente do ta bindni popullin t’ju votojë sërish, kur edhe barinjtë eskimezë në Polin e Veriut e kanë kuptuar se jeni më të padobishëm se qentë që tërheqin sajat e tyre nëpër borë dhe akull?
O, Krerë të Opozitës !
«Një krim nuk është vetëm një akt i jashtëm – ai është një zhveshje e shpirtit nga drita.»
— thoshte Fjodor Dostojevski
Nëse meritat e luftës i keni mbërthyer në gjoks si medalje personale, të skalitura jo nga gjaku i luftëtarëve, por nga etja për lavdi, atëherë përse heshtni kur përmenden emrat e përgjegjësve për krimin e organizuar, korrupsionin, plaçkitjen e buxhetit, përvetësimin e doganave, devijimin e donacioneve dhe tenderëve, shpërdorimin e thesarit, rrënimin e fondeve për investime dhe punësim, vrajset politike dhe firmosjen e Zajednices ?
A janë meritat vetëm për t’u ndarë nëpër fushata, ndërsa mëkatet vetëm për t’u trajtuar si pronë e jashtëtokësorëve ?
A është kjo etika që do t’ia mësoni fëmijëve tuaj?
Si ndodhi që nga luftëtarë të drejtësisë u shndërruat në vjelës të harresës?
Si ndodhi që heroizmin e dikurshëm e përdorët si mbulesë për abuzimet e mëvonshme?
Pse jeni gati të nënshkruani çdo lavdi që vjen nga gjaku i të rënëve, por kurrë një aktpranim për mjerimin që ia latë të gjallëve?
Nëse meritat e luftës i trajtoni si “pronë personale”, a nuk do të ishte e drejtë që edhe dështimet, hajnitë, zhgënjimet, t’i trajtoni si pronë personale ?
Apo mos ndoshta mendoni se shpirtrat e viktimave janë aq të zënë me amshimin sa nuk ju dëgjojnë?
Dhe nëse ju, që votuat Gjykatën Speciale, tani ndiheni viktima të padrejtësisë, atëherë pse kërkoni përkrahje prej një burri që e kundërshtoi që nga zanafilla, e që sot po përpiqet të mbrojë atë që ju e shitët: dinjitetin kombëtar?
A nuk ju rëndon shpirti kur shihni se edhe zogjtë e verbër, që fluturojnë në errësirë nga mijëra metra lartësi, nuhasin hipokrizinë tuaj më qartë sesa ju e nuhasni turpin tuaj?
O ju, që dikur mbajtët armën për çlirim e sot mbani mikrofonin për mashtrim!
Me cilat fjalë do t’i bindni njerëzit që t’ju besojnë sërish?
Populli nuk është më një turmë e heshtur që përtyp retorikë të ftohtë – është një trup i gjallë që dhemb, sheh, ndjen, dhe e njeh të vërtetën, edhe kur ajo është e heshtur.
«Kur njeriu humb turpin, ai bëhet më i rrezikshëm se bishat.»
— Dostojevski
Ju thërras, jo si një gjyqtar, por si një zë që vjen nga zemra e plagosur e këtij vendi. Rikthehuni te e vërteta, jo për të shpëtuar veten nga drejtësia, por për të shpëtuar shpirtin nga kalbëzimi.
Rikthehuni te e drejta, jo për të fituar vota, por për të fituar faljen e brezave që po vijnë.
Rikthehuni te dinjiteti, sepse pa të, edhe lavdia më e ndritur shndërrohet në një hije tallëse.
Sepse ndryshe, historia nuk do t’ju përkujtojë si komandantë, as si udhëheqës — por si tradhtarë të idealeve që betoheshit se i mbronit.
Dhe kjo, do të jetë gjykata më e ashpër që do të përjetoni ndonjëherë:
Gjykata e së vërtetës.